Het eind van de wereld
Blijf op de hoogte en volg Margot
14 Juni 2015 | Spanje, Fisterra
Lieve allemaal,
En dan heb je Santiago bereikt. De euforie, de emoties, de ontlading gehad. Vervolgens daar twee etmalen rondgehobbeld (vooral van terras naar terras) en veel wandelvrienden teruggezien. Santiago is een heel gezellige, levendige en mooie stad. Toch gaat het na twee dagen wel weer kriebelen en beginnen de veters van mijn wandelschoenen in de hoek van mijn hotelkamer naar me te zwaaien. 'Mogen we weer?' Van mijn wandelvrienden valt de een na de ander af als het gaat om doorwandelen naar Finisterre, het eind van de wereld. De een is al terug naar huis, de ander huurt een auto of neemt de bus naar de kust. Ik heb me in Nederland voorgenomen dat stuk van 90 km te lopen, alleen als ik daar zin in heb. En dat heb ik. Al is het maar om weer het caminogevoel terug te vinden. Dat was de laatste 100 km enigszins verdwenen, vanwege de grote hoeveelheden wandelaars die alleen dat stukje naar Santiago doen.
Amerikaanse Art, met wie ik ben gearriveerd in Santiago, loopt ook en is blij dat ik met hem meega. Hij heeft vijf weken lang met zijn boezemvriend Bart gelopen. Bart is terug naar de US en Art voelt zich een beetje alleen. Het is een lieve wijze man met een levenservaring van heb-ik-jou-daar, dus daar hou ik het wel mee uit. Felice en Mark willen niet meer lopen en komen zondag met de auto naar Finisterre en mijn wandelvriendinnen Marion, Jo en Yvonne zijn terug naar resp. Holland, Australië en Denemarken. Donderdag hebben we samen ons afscheidsdiner in Santiago gehad, waarbij we verlaat de verjaardag van Felice hebben gevierd. Op zijn echte verjaardag was hij alleen geweest en eenzaam. Ik heb toen voorgesteld om de schade deze avond in te halen en dat pakte hij dankbaar aan. Iedereen had een klein cadeautje en een lief woordje voor hem en dat was goed. En hij had voor cava gezorgd. Dat was ook goed..
Dus vrijdag met Art op pad. Al snel blijkt dat we qua lopen goed bij elkaar passen. Dezelfde snelheid en ongeveer op dezelfde momenten behoefte aan een pauze en/of eten en drinken. En dat is iets minder vaak dan met wandelmaatje Felice. De tocht is weer mooi en heerlijk rustig. We gaan door veel bossen. Weinig wandelaars en geen drukke terrassen meer langs de weg. Alleen de pleisterplaatsen zijn, zeker met het slechtere weer, een stuk minder gezellig. Zaterdag, de tweede dag op de route naar Finisterre, lopen we 33 km en als we aankomen, ben ik echt doodop. Zo veel bergjes op en af. En voor het eerst echt in regen (en wind) gelopen. Toch vonden Art en ik het heerlijk en beschouwen we het als een fijne toegift. Art noemt het de hele tijd een 'gift'. Als ik even stuk zit, komt hij met donkere chocola aanzetten. Fijn zo'n man die begrijpt wat je nodig hebt..
We slapen weer in de herbergen; terug naar de wereld van stapelbedden, geritsel en gesnurk. Ik zie er meer de 'charme' van in dan Art, maar hij past zich zonder morren aan. Na drie dagen en 97 km komen we aan in Finisterre, het eind van de wereld. We lopen het laatste stukje over het strand. Eerst zie ik alleen de zeemeeuwen, maar als ik naar de zee kijk, zie ik tot mijn grote vreugde dat we worden verwelkomd door een groepje dolfijnen. Helaas krijg ik ze niet op de foto, maar ze duiken vrolijk rond. Art en ik vieren onze aankomst, maar wat zijn we moe. De laatste twee dagen waren behoorlijk zwaar. Zelf kreeg ik last van wat pijntjes in mijn lies en scheenbeen, waarschijnlijk puur psychisch.
'No pain, no glory', hoor ik ze hier wel zeggen.
Als Art en ik zijn ingecheckt in de herberg en we gaan douchen, komt de herbergdame naar me toe om te zeggen dat er iemand voor me is. Wat blijkt: Mark en Felice verblijven hier ook, maar dan in het hotelgedeelte. Die luxe stel ik uit totdat Reinier hier is. Ze stellen voor om vanavond een boottochtje te maken om de zonsondergang op de kaap, dus vanaf zee te bewonderen en daarna te gaan eten. Dat wordt dus weer een latertje, maar het klinkt erg goed. Morgen heb ik toch 'vrij'. Ik ga dan samen met Art de as van zijn vriend verstrooien, die hij al die tijd bij zich draagt. Hij vindt het fijn als ik meega.
Nou ja, en dan ben ik waarschijnlijk vanaf maandagvond echt alleen. 'Mijn mannen' gaan allemaal terug naar Santiago om naar huis te gaan of verder te reizen.
Zelf ga ik dinsdag nog lopen (zonder rugzak!!!) naar Muxía. Een tocht van nog eens 27 km en dan ben ik wel klaar met lopen. Daar kom ik rond vier uur aan en ik vraag Reinier, die dan net is geland en de huurauto heeft gehaald, of hij me daar komt ophalen. Wat een timing hè. Dan hebben we eerst samen twee dagen aan zee in Finisterre en twee dagen in Santiago. Met hopelijk heel mooi weer. Daarover lezen jullie misschien in mijn volgende bericht.
Mijn dagetappes:
Dag 39: Santiago dC, 0 km
Dag 40: Santiago dC - Negreira 22 km
Dag 41: Negreira - Olveiroa 33 km
Dag 42: Olveiroa - Finisterre 32 km
Dikke kus en veel liefs van Margot
-
14 Juni 2015 - 18:11
Diny:
Wat een verrassing nog een keer zo een mooi verhaal...
Dapper om nog verder te lopen
Geniet vooral straks van je welverdiende rust samen met Reinier
Lieve groet uit Amstelveen -
14 Juni 2015 - 18:16
Ria Versluis:
Lieve lieve Margot.
Schat je zult nooit meer zonder werk zitten, want wat kan je prachtig je gevoelens en belevenissen verwoorden, voor ons allen topgenieten.....
En wat zal het romantisch zijn als Rein en jij weer samen zijn.......
Heerlijk... kunnen ze je niet meer afnemen hoor.....
xxxxxx Lex en Ria -
14 Juni 2015 - 18:46
Joke:
Ha die dappere Margot nou jij hebt jezelf éń ...iedereen van het westelijk halfrond en ver daaromheen wel bewezen dat je een doorzetter bent hoor.
En wat heb je snel,,vrienden" he als je alleen reist, de meest waardevolle vriendschappen hieruit, dat heb ook wel ontdekt hè?
Echt fijn dat je alles hebt kunnen afmaken waarvoor je bent gegaan hè, en heerlijk dat je snel je mannetje weer bij je hebt! Mooie afsluiting van een bijzondere reis die je niet snel zult vergeten !geniet van je vrije dagen x joke -
14 Juni 2015 - 20:02
Marion Welling:
Lieve Margot,
Wat een mooie toegift deze tocht naar Finisterre. Niet een gift maar een toegift!
Ongelooflijk deze prestatie die je op het einde nog eventjes hebt neergezet. De ontmoeting met Reinier lijkt mij voor jou het allermooiste kadootje.
Geniet van elkaar, de omgeving en al het moois.
Dikke kus,
Marion -
14 Juni 2015 - 21:12
Judith:
Enig zoals jij alles beschreven hebt. Wij hebben zo ook ( voor ons gevoel) de Camino gelopen. Dikke x van J -
14 Juni 2015 - 21:23
Marian Z:
Lieve Margot, wat een geweldige prestatie! Ongelovelijk knap dat je deze kilometers gemaakt hebt. Je bent op alle fronten een sterke vrouw! Je hebt deze tocht volbracht en hopelijk ook je persoonlijke doel bereikt! Nu lekker gaan nagenieten met Reinier en straks met je kinderen. Wij hopen jullie gauw bij ons thuis te zien om , als je daar zin in hebt, nog na te praten over deze reis. Geniet nog even! Veel liefs, Marian -
14 Juni 2015 - 21:33
Sylvia:
Lieve Margot,
Wat fijn dat je dit stuk ook hebt kunnen doen en daarmee is de reis wel heel compleet geworden. Ik zeg altijd maar dat het heel makkelijk is om iets niet te doen, maar juist door het wel te doen krijg je zo een heerlijk tevreden gevoel (en moeie voeten!). Hartstikke leuk dat je nog zo een mooie avond samen hebt gehad en ook heel bijzonder om in Finisterre de as van de vriend van Art te verstrooien. Dinsdag nog 1 x de schoenen aan en dan is er alle tijd om met Reinier te genieten. Kus,
Sylvia -
14 Juni 2015 - 22:35
Yvon:
Lieve Margot,
Wat een doorzetter ben je inderdaad. Niet veel mensen zullen verwachten dat je na al die kilometers er nog zo'n afstand aan toevoegt !
Nogmaals dank dat je ons op zo'n leuke manier hebt laten meegenoeten van je gevoelens en belevenissen.
Ik heb enorme bewondering voor je en wens je straks nog een paar heerlijke dagen samen met Reinier.
Liefs,
Yvon -
14 Juni 2015 - 22:41
Francis:
Ik sluit me bij alle reacties hierboven aan! Respect voor je prestaties en het was genieten om je verhalen te lezen.
Geniet van de laatste dagen.
X -
14 Juni 2015 - 23:59
Anneke En Bernard:
Lieve Margot,
Ongelooflijk wat je hebt gepresteerd!!
Met recht ben jij nu de sterkste van ons gezin Bense, want wij allen doen jou dit niet na!
En wat fijn dat je de laatste dagen niet alleen hebt doorgebracht, maar met je Camino-vrienden. Die band met hun is zo speciaal, die houd je voor het leven.
En ga na thuiskomst ajb iets doen met je schrijverstalent, want jouw manier van schrijven is zo mooi, aandoenlijk en emotievol!
Ga straks heerlijk een paar dagen genieten van het samenzijn met Reinier.
Je zult ook wel verlangen naar de kinderen die je zo lang hebt moeten missen (en zij jou.)
Een heeeele dikke kus van ons,
Anneke
-
15 Juni 2015 - 00:05
Frank:
Lieve Margot,
Mooi hoor dat je ook Finnisterre nog op eigen kracht hebt bereikt. Veel plezier en succes met jouw allerlaatste etappe naar Muxia en heel veel plezier daarna samen met Reinier.
Ik hoop dat we ook nog een verslag van jouw laatste avonturen zullen ontvangen, want eerlijk gezegd zal ik de mooie verhalen zeker missen als je weer terug bent.
Liefs, Frank
-
15 Juni 2015 - 00:55
Nicoline:
Wow wat een enorme gave ervaring he!! Super gedaan hoor! -
15 Juni 2015 - 10:27
Hellen:
Lieve Margot, wat een bikkel ben je. Super gedaan -
15 Juni 2015 - 10:29
Anke Meijer:
Hoi lieverd,
Geweldig dat je het toch helemaal naar Finnisterre hebt gehaald. Je bent een kanjer, wel jammer dat we straks je leuke verhalen moeten missen...Misschien volgend jaar weer een lange wandeltocht, bv naar Rome ha ha Geniet van je paar vrije dagen met Reinier. Kus -
15 Juni 2015 - 10:31
Hellen:
(Vervolg, gedeelte weggevallen -
15 Juni 2015 - 10:34
Hetty:
Lieve Margot,
Ik wens je heel veel plezier en liefde met Reinier.
Super wat je hebt gepresteerd een kanjer dat ben je!!
Ik ga dit alles erg missen,dat weet ik nu al.
Ik heb je ook ingeschreven voor het 50 LOVE toernooi,zoals beloofd.
Dikke knuffel,Hetty -
15 Juni 2015 - 13:44
Peter De Jongh:
Lieve Margot, je bent een gezegend mens. Ben benieuwd hoe de vriendschappen verder verlopen als eenmaal iedereen in de oude wereld zit
-
15 Juni 2015 - 21:43
Wim:
Petje af. Prachtig al die verslagen. Nu maar lekker relaxen met Reinier. Behouden thuiskomst gewenst van Ien en Wim. -
16 Juni 2015 - 01:52
Leon:
wat een prestatie en wat een prachtig dagboek. Ik heb genoten van je camino. Krijg bijna zin om ook op weg te gaan. Geniet en rust heerlijk uit van de komende vakantie. Tot in amsterdam in juli xxx -
16 Juni 2015 - 10:08
Marjolein :
Margot, ik heb genoten van je verhalen. Wat een geweldige ervaringen. En nu lekker genieten van de dagen met Reinier !! -
16 Juni 2015 - 12:11
Joan:
Dearie, yehhhhhhhhhh het gaat dichterbij komen....... nog 14 dagen..........Maar eerst nog even flink genieten samen met hubby en straks the kids!! Geweldig gedaan kanjer. Tot gauw XXXXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley