Pieterpad, deel II, met Reinier.

Holten - Vierlingsbeek, ca. 150 km.

Het is alweer acht maanden geleden dat Reinier en ik samen het eerste traject van het Pieterpad lopen, van Pieterburen in Groningen naar Holten in Overijssel. Op dat moment weet Reinier nog niet of hij deel twee ook gaat lopen; hij is immers geen fanatieke wandelaar. Slechts een paar weken later besluit hij de volgende keer weer met mee te gaan. Het idee om ooit zijn geliefde Maastricht in te wandelen maakt hem enthousiast en tja, dan mag je het middenstuk niet overslaan. En dus rijden mijn man-op-leeftijd (we hebben net zijn 60e verjaardag gevierd) en ik richting Holten.

Holten ziet er bepaald minder aantrekkelijk uit dan toen in augustus. Waren toen de terrassen goed gevuld en genoten de mensen van bier en ijs in de zon, nu regent het en zien de straten er verlaten uit. We besluiten om te beginnen met koffie voordat De Wandeling begint. Na een opbeurend bakkie (6 letters..) gaan we op pad en voor we het weten lopen we door bossen en langs landerijen. De rododendrons staan nog in de knop en we fantaseren hoe de mooie Schipbeek, een prachtige beukenlaan langs de vaart, eruit ziet in de zon. De capuchon wordt meteen uit de kraag gefrommeld en de ingebouwde hoezen over de rugzakken getrokken, want het begint hard te regenen. Niet zeuren, we beginnen net; de zon kan niet altijd schijnen.

Vandaag hebben we een kort traject gepland; we beginnen immers pas in de middag. Niet ver voor onze eindbestemming passeren we een aanwijzingsbord naar de Dikke Boom. Hier staat de dikste boom van Nederland, een kleine 500 jaar oud. Daarvoor maken we graag een ommetje van een kilometer. Er staat een hekje om de boom omdat hij behoorlijk wankel is. Het is een holle, maar levende eik met een omvang van ruim 7,5 meter! Ik vind een boom al snel mooi, maar deze vind ik eigenlijk alleen maar dik. Maar ja, hij heet ook Dikke boom en geen Mooie boom. En een beetje respect voor zo?n oud levend wezen is wel op zijn plaats.

Even voorbij Laren (Gelderland, wel te verstaan) bereiken we het Vrienden op de fiets logeeradres. Dat ligt pal op de route. Een oude goed verzorgde boerderij met een oldtimer Mercedes in de tuin (daar gaan ze pas over een paar jaar weer mee rijden als hij wegenbelasting-vrij is). We worden ontvangen door een bescheiden lieve moeke, met koffie en zelfgemaakte boterkoek. Pa zit op de bank te kijken naar de tv die heel hard staat. Maar hij hoort alles wat we zeggen; mist geen woord.
Ondanks de behoorlijke portie buitenlucht en toch weer een wandeling van zo?n 18 km slaap ik slecht. Maar het bed is goed en ik ben veel te blij dat Reinier, na een soort virale pleuritis, deze eerste dag goed heeft doorstaan. Onze boerin heeft precies om half 9 een heerlijk ontbijt klaarstaan en een uurtje later zijn we klaar voor wandeldag 2.

Dinsdag leidt de tocht ons door de mooie Achterhoekse bossen en zijn er niet veel uitspanningen. Op een gegeven moment wordt een rustplek aangegeven, 400 meter van het pad. We lopen erheen en passeren een akker waar diverse jonge mensen werken. Al snel blijkt dat ze niet allemaal even fris in het hoofd zijn. Als we op hun vraag zeggen waar we heen lopen voor koffie, roept een vrouw ?daar verkopen ze ook onze groenten; en als u een beetje labiel bent, kunt u er ook worden opgenomen!?. Dat vinden we een hele troost.

We passeren kasteel Vorden, gebouwd in de 16e eeuw. We zijn halverwege het Pieterpad. Rond de plaats Vorden staan acht kastelen, een erfenis uit het feodale tijdperk. In de kasteeltuin ligt een monument (tegel) ter nagedachtenis van de twee dames, Toos en Bertje, die het Pieterpad bedacht hebben. Deze plek is tevens de kruising met het Trekvogelpad dat ik vorig jaar gewandeld heb, dat loopt van Bergen (N-H) naar Enschede. Toen sliep ik samen met Anja, met wie ik toen wandelde, een nacht bij Diny. Omdat ze zo?n leuke vrouw is, heb ik voor deze nacht ook een kamer bij haar gereserveerd. Dat komt perfect uit zo. Maar eerst brengen we een bezoekje aan de wijngaard en -schuur Elanova, waar Achterhoekse wijnen worden gemaakt en verkocht. We kopen een fles droge witte wijn van de Solarisdruif.

Het klikt ook tussen Diny en Reinier. Ze heeft een geweldige tuin, maar het is te koud om buiten te zitten. Diny kookt heerlijk voor ons en we eten met z?n drie