Ups and downs
Blijf op de hoogte en volg Margot
17 Mei 2015 | Spanje, Burgos
Lieve allemaal,
Weer een bericht van mij. Ik heb ook zoveel te vertellen. En toch is het niet alleen maar goud dat er blinkt.
Vrijdag 15 mei. Yvo wordt vandaag 19. Voel ik me daarom verdrietig, dat we niet samen zijn? Ik heb slecht geslapen; heb last van mijn benen en de snurkers om me heen. Kon niet slapen, terwijl ik zo rozig was van de heerlijke massage de avond ervoor en de wijn.
Vertrokken in de kou, regen en wind. Alleen, iedereen was al weg. Mijn waterzak lekte in het ontbijtrestaurant. Gedoe. Geen water meer.
Toen kwam ik hij het lopen leuk in gesprek met Justin, een Amerikaanse advocaat (evenbeeld van Jeroen Koningsbrug) die onschuldige gevangenen vrijpleit en internationaal strijdt voor human rights. Boeiend gesprek over 'toestand in de wereld', Poetin, Hillary etc. Toch heb ik niet fijn gelopen vanwege de pijn aan heup en aanhechtingspunten.
De herberg die ik vond had gelukkig een cafe met open haard.(Ik had geloof ik nog niet verteld dat de temperatuur zo'n 15 graden gekelderd was.)
Lekker avondeten met o.m. Justin en met ieder een oortje van mijn iPod in ons oor samen meegejengeld met onze gemeenschappelijke favoriet Carole King. Hilarisch. Mijn dag was weer goed. Hopen op een betere dag morgen. En op een mooi jaar voor Yvo.
De pelgrimsherberg
Hoe en waar ik slaap? Bijna elk dorp of stad heeft een of meer herbergen. Soms zijn die van de gemeente, soms door een kerk gefaciliteerd of ze zijn privé. Meestal betaal je 8 tot 12 euro voor een bed, maar je hebt ook zgn. 'donativo's' waar je zelf je bijdrage bepaalt. Daar gaan meestal de mensen naar toe die echt een klein budget hebben. Je ligt meestal in een stapelbed, soms met plastic bekleed of met laken opgemaakt. Verder heb je geluk als er een stoel bij staat of je beschikt over een eigen haakje. Meestal heb je niets en soms een meter tussen jouw bed en het volgende. En gemeenschappelijke douches en wc's, meestal wel gescheiden voor mannen en vrouwen. Ik heb een keer in een kamer voor twee geslapen (superdeluxe!) maar vaak is het een zaal voor 20 tot 30 man. Je kunt je het concert van snurkers wel voorstellen, soms gaat Tjaikowski behoorlijk tekeer. Oordoppen indoen is dan wel het devies.
Om uiterlijk 10 uur gaan de lichten uit. Pech als je dan nog niet klaar bent voor de nacht. En vanaf vijf uur word je wakker door die fanatiekelingen die zich alweer klaarmaken voor de nieuwe wandeling. Je beseft nauwelijks hoeveel geritsel dat geeft; plastic tasjes, ritsen die open en dicht gaan etc. Als je vroeg ergens arriveert, maak je kans op een plekje onderin het stapelbed. Anders mag je 's nachts enge toeren uithalen als je naar de wc moet. Je mag maar een nacht in een herberg blijven en overdag zijn ze gesloten van acht tot twee uur.
Een goeie nacht in de herberg doet wonderen. Zaterdag heb ik, na die off-dag, na echt lekker geslapen te hebben, 40 kilometer gelopen! En de hele dag alleen gelopen. 's Morgen met muziek in de oren: Carole King, the Tramps, Cubaanse salsabands en Braziliaanse sambagroepen hebben me door de kilometers geswingd en gezongen. Vraag niet hoe ik aankwam, want na zo'n stuk door de heuvels mét rugzak, liep ik wel te strompelen. Eerlijk gezegd had ik me een beetje in de afstand vergist (7 km lange voorstad van Burgos). Gelukkig vond ik nog het bijna laatste bed in de herberg van de gemeente. Als het vol was, weet ik zeker dat ik in janken was uitgebarsten, want de tranen zaten hoog door de vermoeidheid.
In Burgos leek het één groot feest. Muziek en feest op straat, samen drinken en eten en een weerzien met veel bekenden. En dat allemaal bij de uitgang van mijn herberg. Ik heb geluk.
Nu, de volgende ochtend ben ik weer om half zes wakker, maar ik neem een (half) dagje vrij. Helaas moet ik om acht uur de herberg verlaten en kan ik pas om twee uur weer ergens terecht. Ik moet dus een tijdje zeulen met mijn spullen. De ochtend ga ik de kathedraal van Burgos bewonderen, rustig ontbijten en wat schrijven. Ik zit nu met een broodje en café leche in een pelgrimscafé (binnen, want buiten is hey 10 graden). Mijn knieën en heupen hebben een behoorlijke oplawaai gehad van die 40 km van gisteren.
Mijn trajecten:
Dag 12: Azofra - Redecilla del Camino 27 km
Dag 13: Redecillo dC -Villafranca Montes de Ortega 23 km
Dag 14: Villafranca - Burgos 41 km
Tot de volgende keer. Het zal dan wel vanaf de Meseta zijn, de Spaanse hoogvlakte.
Fijne zondag en een kus van Margot
PS Ik weet niet wat ik fout doe met de foto's. Elke keer sluit ik er een paar bij, maar ik geloof niet dat jullie ze kunnen zien.
Weer een bericht van mij. Ik heb ook zoveel te vertellen. En toch is het niet alleen maar goud dat er blinkt.
Vrijdag 15 mei. Yvo wordt vandaag 19. Voel ik me daarom verdrietig, dat we niet samen zijn? Ik heb slecht geslapen; heb last van mijn benen en de snurkers om me heen. Kon niet slapen, terwijl ik zo rozig was van de heerlijke massage de avond ervoor en de wijn.
Vertrokken in de kou, regen en wind. Alleen, iedereen was al weg. Mijn waterzak lekte in het ontbijtrestaurant. Gedoe. Geen water meer.
Toen kwam ik hij het lopen leuk in gesprek met Justin, een Amerikaanse advocaat (evenbeeld van Jeroen Koningsbrug) die onschuldige gevangenen vrijpleit en internationaal strijdt voor human rights. Boeiend gesprek over 'toestand in de wereld', Poetin, Hillary etc. Toch heb ik niet fijn gelopen vanwege de pijn aan heup en aanhechtingspunten.
De herberg die ik vond had gelukkig een cafe met open haard.(Ik had geloof ik nog niet verteld dat de temperatuur zo'n 15 graden gekelderd was.)
Lekker avondeten met o.m. Justin en met ieder een oortje van mijn iPod in ons oor samen meegejengeld met onze gemeenschappelijke favoriet Carole King. Hilarisch. Mijn dag was weer goed. Hopen op een betere dag morgen. En op een mooi jaar voor Yvo.
De pelgrimsherberg
Hoe en waar ik slaap? Bijna elk dorp of stad heeft een of meer herbergen. Soms zijn die van de gemeente, soms door een kerk gefaciliteerd of ze zijn privé. Meestal betaal je 8 tot 12 euro voor een bed, maar je hebt ook zgn. 'donativo's' waar je zelf je bijdrage bepaalt. Daar gaan meestal de mensen naar toe die echt een klein budget hebben. Je ligt meestal in een stapelbed, soms met plastic bekleed of met laken opgemaakt. Verder heb je geluk als er een stoel bij staat of je beschikt over een eigen haakje. Meestal heb je niets en soms een meter tussen jouw bed en het volgende. En gemeenschappelijke douches en wc's, meestal wel gescheiden voor mannen en vrouwen. Ik heb een keer in een kamer voor twee geslapen (superdeluxe!) maar vaak is het een zaal voor 20 tot 30 man. Je kunt je het concert van snurkers wel voorstellen, soms gaat Tjaikowski behoorlijk tekeer. Oordoppen indoen is dan wel het devies.
Om uiterlijk 10 uur gaan de lichten uit. Pech als je dan nog niet klaar bent voor de nacht. En vanaf vijf uur word je wakker door die fanatiekelingen die zich alweer klaarmaken voor de nieuwe wandeling. Je beseft nauwelijks hoeveel geritsel dat geeft; plastic tasjes, ritsen die open en dicht gaan etc. Als je vroeg ergens arriveert, maak je kans op een plekje onderin het stapelbed. Anders mag je 's nachts enge toeren uithalen als je naar de wc moet. Je mag maar een nacht in een herberg blijven en overdag zijn ze gesloten van acht tot twee uur.
Een goeie nacht in de herberg doet wonderen. Zaterdag heb ik, na die off-dag, na echt lekker geslapen te hebben, 40 kilometer gelopen! En de hele dag alleen gelopen. 's Morgen met muziek in de oren: Carole King, the Tramps, Cubaanse salsabands en Braziliaanse sambagroepen hebben me door de kilometers geswingd en gezongen. Vraag niet hoe ik aankwam, want na zo'n stuk door de heuvels mét rugzak, liep ik wel te strompelen. Eerlijk gezegd had ik me een beetje in de afstand vergist (7 km lange voorstad van Burgos). Gelukkig vond ik nog het bijna laatste bed in de herberg van de gemeente. Als het vol was, weet ik zeker dat ik in janken was uitgebarsten, want de tranen zaten hoog door de vermoeidheid.
In Burgos leek het één groot feest. Muziek en feest op straat, samen drinken en eten en een weerzien met veel bekenden. En dat allemaal bij de uitgang van mijn herberg. Ik heb geluk.
Nu, de volgende ochtend ben ik weer om half zes wakker, maar ik neem een (half) dagje vrij. Helaas moet ik om acht uur de herberg verlaten en kan ik pas om twee uur weer ergens terecht. Ik moet dus een tijdje zeulen met mijn spullen. De ochtend ga ik de kathedraal van Burgos bewonderen, rustig ontbijten en wat schrijven. Ik zit nu met een broodje en café leche in een pelgrimscafé (binnen, want buiten is hey 10 graden). Mijn knieën en heupen hebben een behoorlijke oplawaai gehad van die 40 km van gisteren.
Mijn trajecten:
Dag 12: Azofra - Redecilla del Camino 27 km
Dag 13: Redecillo dC -Villafranca Montes de Ortega 23 km
Dag 14: Villafranca - Burgos 41 km
Tot de volgende keer. Het zal dan wel vanaf de Meseta zijn, de Spaanse hoogvlakte.
Fijne zondag en een kus van Margot
PS Ik weet niet wat ik fout doe met de foto's. Elke keer sluit ik er een paar bij, maar ik geloof niet dat jullie ze kunnen zien.
-
17 Mei 2015 - 09:53
Pris:
Ups en downs of niet ik vind je een kanjer. Gaaf om je verhalen te lezen -
17 Mei 2015 - 09:53
Pris:
Ups en downs of niet ik vind je een kanjer. Gaaf om je verhalen te lezen -
17 Mei 2015 - 09:55
Leon:
heb veel bewondering voor je moed en doorzettingsvermogen.
Volhouden Margot. We wensen je veel sterkte K&L -
17 Mei 2015 - 10:06
BoBb:
Ach Margot, wie heeft er foto's nodig als je alles zo levendig beschreven krijgt? We hadden niet verwacht dat je meer dan 40 km op een dag zou kunnen lopen. Top! Maar wees een beetje voorzichtig met je lichaam het moet nog heel wat kilometers mee. Blijf lekker genieten!
Sabrina en boB -
17 Mei 2015 - 10:09
Joke Van Reenen :
Ha topper, wat een ontberingen , en wat een kracht draag je met je mee , ups and downs oke maar als je achterom kijkt moet je toch razend trots zijn!!!!
En... Wat kan er stuk met carole king in je oren ....haha
En weet je die verjaardag ..... Die doe je gewoon over ergens in juli of zo ,what a difference a day make's!!!!
Ik vind je een kanjer( als je het wilt weten) liefs Joke -
17 Mei 2015 - 10:23
Marlene:
Lieve Margot,
weer een prachtig verhaal. Ik was vorig jaar nog in Burgos. Heerlijke stad en prachtige kathedraal. El Cid.
ipv café con leche kun je ook een cortado vragen: espresso met klein beetje melk. Maar dat wist je misschien al. Geniet en doe rustig aan. De wereld is niet razende gemaakt.
Un beso grande
Marlene -
17 Mei 2015 - 10:37
Dorine:
Lieve Margot,
Heftig mooi om te lezen hoe je alles ervaart. Ik ben bijna 'jaloers
' op je up en downs...
Je leeft! Je loopt! Je ontmoet! En je doet helemaal op eigen kracht! (En vergeet de hulpbronnetjes uit Nederland niet!) Power lady; I love you! -
17 Mei 2015 - 10:52
Anneke En Bernard:
Lieve Margot,
Dat je na zo'n off-day toch weer de volgende dag 40 kilometer loopt, geeft wel aan dat je een sterk karakter hebt!!
Fijn dat je het vandaag wat rustiger aan doet en wat gaat bezichtigen in Burgos.
En je hebt iedere dag wel hele bijzondere ontmoetingen!
Je hebt tot nu toe al 320 kilometer gelopen!! Geweldig hoor!
Lieverd, we kijken nu alweer uit naar je volgende blog.
Dikke kus, Anneke en Bernard
-
17 Mei 2015 - 11:35
Carla Pichel:
Margot, je bent een superkanjer, respect hoor! En natuurlijk gefeliciteerd met Yvo! We leven erg met je mee, je schrijft prachtig en het is fijn om je zo te kunnen volgen. Wat een enorme afstand heb je al gelopen. Burgos is mooi, wij waren daar héél lang geleden ook. Hoop dat je vandaag een beetje kan bijtanken na de lange tocht van gisteren. Dikke kussen van de hele familie hier, XXXXX -
17 Mei 2015 - 12:12
Sylvia:
Lieve Margot, wat een verhaal weer. Het begon verdrietig en eindigde weer zo positief. Ik zou gek worden van die hele krappe slaapplaatsen, beperkte beschikbare tijden van de herberg en de geluiden van de kamergenoten. Ook knap van die enorme afstand op zaterdag. Jij hebt enorme temperatuurverschillen, maar wij hebben ook heel afwisselend weer. Gisteren niet lekker en nu weer een heerlijk zonnetje en ztten we in de tuin. Veel succes en tot je volgendebericht. En inderdaad: ik heb nog maar 2 foto's gezien. Dikke kus, jezus -
17 Mei 2015 - 12:21
Winnifred Maters:
Zo Toppertje, zwaar, he? Was net met die vriendin , die hem ook gelopen heeft, in ons prachtige Twente,een feestje/kadootje. zoals ik je voorheen al vertelde; het wordt een levenservaring die goud waard is, zij herhaalde dat nog eens!! Dat delen waar je nu al zoveel over schrijft wordt de energie waarop je het voor elkaar krijgt. Kun je niet proberen af en toe ergens een warm bad te krijgen? zodat je spieren zich wat kunnen ontspannen en/of een massage, het is ook echt een aanslag op je spieren, vooral ook door die kou, lage(wisseling) temperaturen(had zij ook, brrrrr, stoere meiden) Veel succes en liefs -
17 Mei 2015 - 12:23
Hannie.:
Woh Margot! Wat een belevenissen. Ik heb diep respect voor je doorzettingsvermogen, of ik dat zou kunnen? Denk het niet. Ik geniet maar met jouw mee. Luister goed naar je lijf, dus inderdaad af en toe toch even gas terug nemen. Liefs van mij. -
17 Mei 2015 - 12:55
Poek:
Lieve Margot, gelukkig heeft Félice me geholpen om jouw belevenissen op mijn iPad te volgen! Je berichten kwamen niet door. Je zult ongetwijfeld gehoord hebben dat we met z'n 3tjes zo'n leuke en lekkere avond hebben gehad! Vond het fijn om Félice nu eens uitgebreid te spreken. Het kwam er nooit van.
Lieverd wat heb ik een enorm respect voor je!!! Je beschrijft alles zo goed zodat wij ons kunnen inleven hoe zo'n wandeltocht is. Had geen idee hoe dat zou zijn.
Volg je vanaf nu! Hoop van harte dat je pijnen verdwijnen; dat scheelt een hoop en maakt het allemaal wat gemakkelijker. Geniet met volle tuigen! Je bent een kanjer!!!
Dikke kus, Poek -
17 Mei 2015 - 12:58
Hetty:
Lieve Margot,ik kan beter zeggen,lieve super kanjer!
Heftig te lezen dat het zo een emotionele en zware dag is geweest.Nog van harte met Ivo zijn verjaardag en vier het maar op een ander moment met elkaar met al je prachtige verhalen en heerlijke wijn!
Wens je weer veel energie voor de komende tijd en dat de zon je weer gauw mag verwarmen.
Tot gauw weer met je prachtige verhalen.
Veel liefs,Hetty -
17 Mei 2015 - 14:21
Albertine:
Lieve Margot, wat ontzettend stoer ben je toch !!
Heerlijk je verhalen, genieten voor je lezers...maar met je nachten zou ik echt niet willen ruilen....brrrrr...snurkers !
Zet um op en sterkte met je spieren...40 km !!!!
Xxxxx -
17 Mei 2015 - 14:46
René Lerschen:
Margot ,la marcheuse en avant
Feliciteer Yvo nog eens en zeg dat ie een toffe moeder heeft.
René -
17 Mei 2015 - 15:31
Marion Welling:
Lieve Margot, allereerst van harte gefeliciteerd met je grote zoon! Ik kan mij voorstellen dat het je misschien verdrietig maakt nu je er niet bent. Maar juist deze tocht doet je beseffen wat een rijkdom je hebt met je gezin, familie en vrienden. En hoe goed je het gedaan hebt!!! Downs moeten er soms zijn om ups nog meer te waarderen!
Heerlijk om je verhalen te lezen! En diep respect. Ik zou veranderen in een heks als ik door snurkende 'slaapkamergenoten' voor de zoveelste nacht uit mijn slaap zou worden gehouden.
Succes vandaag nog. En proost op je zoon en om jezelf als lieve moeder.
Dikke kus,
Marion -
17 Mei 2015 - 16:12
Miranda:
lieve Margot, wat een genot om zo over jouw schouder mee te mogen kijken en een beetje mee te mogen beleven. UPS en diens, ze horen er bij, maar zijn toch anders dan je ws vooraf had bedacht. Alsnog van harte met je zoon. Hij zal je best gemist hebben, maar mag trots zijn op zijn stoere moeder. Heel veel succes met het vervolg en ik geniet van je verhalen! -
17 Mei 2015 - 16:20
Joan Lorang:
Hey dearieeeee, wat heb ik toch een bewondering voor je. Ik word al moe als ik een trap op moet lopen hi hi. Maar dan lees ik je verhalen en ik krijg er een hoop energie van. Je bent toch al op de helft van je reis gekomen? Anyway we kijken uit naar je verhalen, want je neemt ons echt wel er in mee. Moet erg lachen om het concert dat je 's nachts wakker houdt, het is alsof ik kan meeluisteren. brrrrrr.
Hou vol hè mops, zet 'm op en binnenkort gewoon Yvo's verjaardag uitgebreid vieren!!!! Kisssieeeee Jlo -
17 Mei 2015 - 18:46
Yvon:
Lieve Margot,
Wat een prestatie is het toch ! Het is niet alleen het wandelen, het is ook de moed om het te doen en de kracht om je rugzak ook nog eens mee te zeulen. Daarnaast de spanning of je wel een slaapplaats kunt krijgen (en wat voor een). Ik bewonder je zeer, meis !
Nog gefeliciteerd met Yvo -
17 Mei 2015 - 18:50
Yvon:
Ik zie dat de helft van mijn reactie niet is opgeslagen......
Nog gefeliciteerd met Yvo ! Ik kan me wel voorstellen dat je hebt lopen mijmeren maar aan de andere kant blijft het een bijzondere herinnering: "ik liep de Pelgrimsroute toen jij 19 werd". Gelukkig heb je veel aanspraak en zijn er gezellige momenten waar je van kunt genieten.veel,sterkte weer toegewenst voor de komende trajecten !
We kijken al weer uit naar je volgende update. Liefs en een dikke kus, ook van Peter, Yvon -
17 Mei 2015 - 20:21
Jo:
diep respect hoor Margot. Het wandelleventje gaat niet over rozen, dat is duidelijk, maar wat een verrijking van jouw leven en zo fijn dat we mee mogen delen hierin. Ik heb weer genoten van je verhaal en kijk uit naar het volgende. En wij maar saai competitie spelen ;-) . Dikke kus en ik hoop tot snel ! X -
17 Mei 2015 - 22:12
Anja:
Ach, heerlijk die tasjesrommelaars in de zeer vroege ochtend. Ik kreeg altijd allerlei fantasien wat je met zo' n plastic tasje allemaal kunt uithalen.....
Dat stukje touw wat we je hebben gegeven kan ook wonderen uitrichten...
Je hebt toch niet in gewicht bezuinigd op oordoppen. Kan bijna levensreddend, in ieder geval, humeurreddend zijn.
Mooie verhalen schrijf je. Bijzonder hoor, zo' n lange voettocht. Leuk al die mensen die je zo onderweg ontmoet. Ieder met zijn eigen verhaal.
Nou, geniet. Hou je haaks en ik hoop dat je fysieke ongemakken verminderen. Lfs Anja -
17 Mei 2015 - 22:35
Elise:
Gefeliciteerd met Yvo ... En een extra dikke knuffel van zijn vriendinnetje Maya...had je graag de griekse masseuge van het strand gestuurd ;-)... Voor nu wens ik je veel kracht voor de komende wandeling... xxx Elise -
18 Mei 2015 - 09:45
Anke:
Lieverd, het is net of je lezers van je verslagen meelopen met je en ook je ontberingen en je leuke ontmoetingen meemaken, zo goed schrijf je. Daar hebben we de foto's niet voor nodig, die zien we wel als je weer thuis bent. Je hebt al aardig wat kilometers erop zitten en OFF dagen horen erbij. Helemaal niet erg. Na je wandeltocht kijk je daar met een lach naar (kun je je nu nog niet voorstellen haha) xx -
18 Mei 2015 - 11:23
Kate:
Lieve Margo,
Wat ben je een moedig en bijzondere vrouw! Je zoekt altijd de avontuur en de grens op. En je schrijft weer heel mooie verhalen. Lievert, houd je taai. Je kan dit. Maar wees ook lief voor jezelf en voorzichtig. Je hebt maar een lijf en wij willen jou niet kwijt raken! Ik denk ook dat je man, zoon en dochter ontzettend trots op hun moeder zijn, die een prachtig voorbeeld voor hun zijn. Ik ben blij dat je een half dag vrij neemt om jou lichaam de kans te geven om te herstellen. Heel veel sterkte met dit tocht en ook heel veel plezier! Ik denk aan jou (en ja, bid ik ook voor jou veiligheid schat!).
Met veel liefs,
Kate (van June O Five) -
18 Mei 2015 - 16:48
Ria Versluis:
Lieve Margot ik ben sprakeloos, en wat ben je dapper.....xxx -
20 Mei 2015 - 15:16
Herman En Tineke Van Sambeek:
Dag margot! Ik heb je op mijn mobiel gevonden! Vandaag een rustdag in pamplona.20 mei. We jebben 4 pittige dagen achter de rug. Je weet er alles van. Ook heel koud. We dacjten door jou vrtslagen alleen maar aan hittegolven... Wat maken we veel moois mee met vele wereldburgers. We zijn hier 2nachten in de pelgrimskerk. Dat mocht hier dus. Ga door. Lieve groet. Herman en Tineke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
